گانه های آدمی


انسان در بدو تولد با سیستمی به نام گانه پا به عرصه حیات مادی میگذارد. آگاهی در انسان موجب پیدایش درک میگردد درک انسان مولد گانه های اوست و از آن موجب پیدایش و در دسترس قرار گرفتن یک کالبد و استفاده از آن می باشد که مختص به همان کالبد است. گانه ها عوامل حرکتی کالبد ها می باشند و کالبد ها حدود و ترقی روحی انسان و تعیین کننده جایگاه وی در جهان های بالا هستند.
زمانی که روحی آماده میشود به جهان مادی پا بگذارد هر چند گانه که باشد یکی یا مقداری از گانه های او کسر می گردد. اگر شخصی چهارگانه ناقص باشد موقع ورود به جهان مادی به صورت فردی با 3 گانه کامل پا به عرصه حیات میگذارد. و اگر 3 سه گانه کامل باشد موقع ورود به جهان اول 3 گانه ناقص یا 2 گانه کامل می باشد. اکثریت انسان ها روی کرده زمین یک گانه بوده و حتی قریب به اتفاق آنان هنوز گانه اولشان نیز ناقص می باشد. و اینگونه افراد جز ماده چیز دیگری را درک نمیکنند.
ناگفته نماند که گانه ها دائم نسبت به محیط و شرایط یک فرد در حال تغیر میباشند. گاهی اوقات بر اثر تفکر غلط و حرکت منفی و همنشینی با افرادی که دارای گانه پایین تری هستند باعث تنزل گانه ها میگردد و گاهی نیز شخص تا مدتی توانایی و قابلیت با فردی یک گانه صحبت می نماید و سعی میکند درک خود را به او انتقال دهد چون حدود افکارش را با آگاهی او تطبیق می نماید یعنی از گانه اول خود استفاده میکند که باعث به وجود آمدن احساس سنگین و خستگی در فرد مورد بحث میکند ولی همان شخص یک گانه از احساس صحبت با فردی دارای گانه بالاتر احساس رضایت و خوشی می نماید. این دو نفر در سطح ارتعاشات روحی خود را با همدیگر هماهنگ نموده تا مفاهیم هم را بتوانند درک کنند.

 


از کجا باید فهمید در گانه چندم هستیم؟
در توضیحات بالا باید کمی متوجه گانه خود شده باشید. اگر هم نشدید یک توضیح مختصری می دهم.
اگر شما هنوز به غیر از دنیای مادی دنیای دیگری را درک نمی کنید، یا نمی توانید باور کنید که به غیر ما در سیارات دیگر می تواند موجود دیگری باشد که در حال زندگی است و اگر فقط در قید و بند س.ک.س و ثروت اندوزی هستید، اگر نمی توانید اطرافیان خود را به خوبی درک کنید و یا از رهبری یک گروه کوچک عاجز هستید، باید گفت شما هنوز در گانه اول هستید.